Archipelago - review

Vele mogelijkheden, vele moeilijkheden

• Archipelago is van de hand van Christophe Boelinger. Christophe Boelinger is misschien wel de knapste game-designer van het moment. Letterlijk dan. Het is een rijzige, gespierde kerel met lange blond haar die, in tegenstelling tot mezelf, picobello uitziet in zwemshort. Ik denk dat mannen zoals hij er verantwoordelijk voor zijn dat er nu wel meer vrouwen aanwezig zijn op spellenbeurzen. Dames, ik moet u teleurstellen, hij blijkt gelukkig getrouwd met een exotische schoonheid die ik wel eens in het echt van dichtbij wil zien. (Ben nu ik Speloordeel aan het schrijven of de Story?)
  Vroeger heb ik nog eens wat spellen van Boelinger gespeeld.
  Earth Reborn was een complex sf/ post-apoclyptisch spel met zombies en fall-out. Met veel achtergrond en fluff, maar met een spelsysteem dat uiteindelijk voor mij te moeilijk was om het aan iemand anders uit te leggen. Ik heb er nooit de geschikte spelgroep voor gevonden en ondertussen werd het voorbijgestoken door andere meer toegankelijkere spelen. Het heeft een tijd opengelegen bij mij op tafel. Ik heb ooit één vierde van een scenario solo gespeeld, maar daar hield het op. Je mag mij gerust verwijten dat ik mij wat meer inspanning had mogen troosten, desalniettemin dat is wat er gebeurd is.
  Dungeon Twister was in zijn tijd erg populair, maar kon mij niet echt bekoren. Te veel rekenwerk en te veel uittellen om zeker te winnen. Voor wie daar van houdt, is dat natuurlijk een plezierreis. Voor mij een vervelende file op de E313 op maandagochtend ergens tussen Massenhoven en Ranst met een ongeluk op afrit Antwerpen-Oost.
• Is Archipelago dan mij beter bevallen?
  Toch wel. Daarentegen is het toch wel een klus om dit spel op te stellen, uit te leggen en de groep in goede banen te lijden.
  Qua materiaal is er weinig tot niets aan te merken. In de doos steekt heel veel materiaal. Het tekenwerk is exotisch prachtig. Voor wie van houten blokjes en meeples houdt, wordt dit een weergaloos feestje.
• Waarover gaat dit spel? Het kadert in het tijdperk van de ontdekkingen, startende van Colombus tot de kolonisatie van Tahiti.
  En nu gebruik ik de verkeerde woorden volgens de politiek correcte inquisitie en moet ik spreken van de plundering van Amerika en de uitbuiting van Tahiti. Eerlijk gezegd, voor de doorsnee inboorling kwam het daar wel meestal op neer. Maar toch ook niet vergeten dat het leven van de doorsnee blanke Europeaan nou ook zo geen lolletje was, want anders was de Franse Revolutie nooit gebeurd. Koningen, bisschoppen en zakenmannen hadden het goed voor elkaar, voor de rest was het ploeteren en zuchten.
• Archipelago tracht de kerk wat in het midden te houden door je als speler de rol aan te bieden van een koloniaal bestuurder die geacht wordt maximum profijt uit de eilanden te halen, maar het toch niet zo ver te drijven dat de lokale bevolking op een nacht met beschilderde gezichten je paleis in de fik steken terwijl ze joelend rond het gebouw dansen met de hoofden van je dochters op een staak.
• Het is een semi-coöperatief spel (de hype van het moment trouwens) waarbij je geheime doelen op je agenda hebt en ook een pacifist of separatist roet in het eten kan gooien.
  Belangrijk in dit spel is de revolutie-meter. Die wordt bepaald door een aantal factoren en elementen. Eens dat die meter een grens overschreden wordt, komt het beest boven in de locals en wordt je dierbare kolonie met barbaars enthousiasme in de as gelegd. Game over, letterlijk voor iedereen.
  Hierin schuilt een adertje onder het gras, want als halverwege het spel iemand beseft “Dit win ik nooit” dan kan die persoon moeiteloos het zaakje richting afgrond drijven.
  Het spel start met een fase waarin de archipelago ontdekt wordt en geconstrueerd wordt met fraaie zeshoekige tegels, mijn favoriete spelfase overigens. Een beurt bestaat uit 6 fases:
  • heractiveren van figuren
  • spelersvolgorde bepalen
  • effecten van de bevolking
  • balans bepalen van de Archipelago
  • de spek-en-bonen fase: acties, zoals oogsten, handelen, bevolkingsaangroei, rekrutering, bouwen van schepen, dorpen, havens of tempels (die eigenlijk kerken zijn, maar dat blijkt tegenwoordig een fout woord te zijn)
• Lardeer dit met een pleiade van kaarten met allerlei effecten en je hebt een heel stevig spel met heel veel mogelijkheden. Met het risico dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Ik durf mij zelf een doorgewinterde spelers noemen, maar ook ik had soms moeite om alles te volgen. Laten we eerlijk blijven, alles staat netjes uitgelegd in de handleiding. Ik heb daarover wel heel wat gemekker gehoord op de Boardgamegeek-bleit-pagina’s maar ofwel heb ik een geüpdate versie van de handleiding ofwel doe ik wel de moeite om die te lezen. Een suggestie vond ik wel heel geschikt op Boardgame pagina: kopiëer de lijst van de objective cards, want een groot deel van het spel bestaat uit het gissen en ondergraven van de objectives van de tegenstander.
• Is het een goed en degelijk spel? Ja, er zitten geen fouten in en het biedt veel variatie. Je bent niet uitgespeeld naar twee partijtjes. Persoonlijk gaat mijn voorkeur echter naar Age of Empires III , waar dit spel thematisch heel sterk bij aanleunt. Maar de eerlijkheid dwingt mij om te zeggen, dat dit waarschijnlijk is omdat ik dit laatste spel al heel lang heb en al dikwijls met enthousiaste spelers op tafel gezet heb. Ook is het spelverloop van Age of Empires III gestroomlijnder en puur competitief.
  De complexiteit van Archipelago is voor mij als houder van 600+ spellen in de kast een risico-factor op lange termijn. Nu zit het nog vers in mijn geheugen, maar ik weet niet of ik het binnen twee, drie jaar nog uit de kast haal.
• Voor de liefhebbers van Gaia Project , Teotihuacan: City of Gods en Great Western Trail is dit echter een aanrader.

Gegevens

• Minimum leeftijd: 14+
• Spelduur: 30-240 minuten
• 2-5 spelers
• Spelauteur: Christophe Boelinger
• Uitgeverij: Ludically
• Illustraties: Vincent Boulanger e.a.
• Taal: Engels
• Jaar van eerste uitgave: 2012

Koopadvies

Koop dit spel als jij…

• uitkijkt naar een complex oer-eurogame met veel variatie;
• de mix van Puerto Rico/Age of Empires III zoekt;
• houdt van boekhouden en plannen.

Laat dit spel liggen als je …

• op zoek bent naar een vlot spel in de niche ontdekkingsreizen;
• geen krak bent in het aanleren aan andere spelers van ingewikkelde boardgames;
• spelers aan tafel hebt die zich niet volledig wil wijden aan dit semi-coöperatieve spel.

Review door Captain Twietie (origineel verschenen op Speloordeel.be)